چه می شود که به زانوی من توان بدهی          دوباره صورت خود را به من نشان بدهی

چه می شود که زمان قـنوت نیمه شبت          دوباره بازوی خود را کمی تکان بدهی

چه می شود که دگرمثل روزهای قدیم          کنار سفره خودت نان به دستمان بدهی

به جای آنکه شوی پرپر و به خاک افتی          و روح خـسـته خود را به آسمان بدهی

ـ گل شکسته ی من پا بگیر دراین باغ          کـه باز عطر بهشتی به بـاغـبـان بدهی

تو را به جـان عـزیزت مخـواه بنـشینم          به چشم خویش ببینم چگونه جان بدهی

نفس تومیکشی وحال کودکان این است          چه می شود تو اگر جان در این میان بدهی